Lekcje harmonii

Bohaterem filmu jest trzynastolatek imieniem Aslan. Podczas badania lekarskiego, chłopiec doznaje traumy, jaką jest ośmieszenie i upokorzenie przed gronem rówieśników. Wydarzenie to pozostawia ślady w psychice dziecka. Pod wpływem wywołanych przez nie emocji, ujawniają się zaburzenia osobowości Aslana. Poczucie niższości sprawia, że chłopak popada w obsesję czystości i perfekcjonizmu. Brak kontroli w krytycznej sytuacji sprawia, że podświadomie dąży do sprawowania kontroli nad wszystkim. Zachowania chłopca szybko pchają go w kolejne konflikty. Społeczność kazachskiej wioski i babcia, z którą mieszka, nie rozumieją go i nie mają pojęcia co i dlaczego się z nim dzieje. Aslan ma wiele kłopotów. Jednym z nich jest starszy od niego chłopak, który znęca się nad młodszymi i wymusza od nich haracze. "Lekcje harmonii’, to przejmujący obraz odrzucenia i marginalizacji jednostki przez ogół. To film o samotności, beznadziei i niezrozumieniu. To przykład tego, jak bezmyślny postępek może zmienić całe życie człowieka. Twórcom filmu udało się bezbłędnie ukazać niszczący wpływ pojedynczego incydentu na młodą, wrażliwą i niedojrzałą psychikę. Aslan, to prawdziwy bohater, który sprzeciwia się głupocie i przemocy, płacąc za to wysoką cenę. Chłopiec żyje w swoistym rozdwojeniu. To, czego uczą go w szkole, nie ma nic wspólnego z tym, czego doświadcza na co dzień. W jego umyśle i sercu zderzają się ideały i przemoc. Nic więc dziwnego, że jego osobowość nie wytrzymuje tego wszystkiego. Aslan jest rozdwojony i zdezorientowany. Instynkt podpowiada mu zemstę, umysł radzi, by respektował normy, które poznał w szkole. Los chłopca jest smutny, bo nie ma nikogo, kto umiał i chciałby mu pomóc. Wszystko toczy się swoim torem, a dorastający człowiek sam musi poradzić sobie ze sobą. Trudne jest miejsce, w którym żyje. Trudne, ponieważ przemoc dzieje się tu na porządku dziennym. Jest naturalnym elementem życia. W pierwszych scenach filmu, Aslan goni owce po podwórku. Goni, po czym łapie jedną, zabija i odziera ze skóry. To normalne, bo przecież trzeba jeść mięso. Normalne, ale jak odróżnić przemoc potrzebną od niepotrzebnej? Jak odnaleźć się w tym wszystkim i jak postępować? Film Emira Baigazina jest pełen pytań i dylematów. Wypełnia go także piękna, a zarazem groźna przyroda kazachskich stepów. To dramat młodego człowieka, który poddany przemocy i odrzucony, sam staje się katem… Na uwagę zasługuje fakt, że roli głównego bohatera nie powierzono zawodowemu aktorowi, lecz chłopcu z sierocińca, którego losy, do złudzenia przypominają historię Aslana. Twórcy filmu wiedzieli co robią, stawiając na naturszczyków. Bójki nastoletnich bohaterów nie są inscenizowane, lecz prawdziwe."Lekcje harmonii" zdobyły uznanie zarówno krytyków, jak i widzów w Europie i Ameryce. Film nagrodzono Srebrnym Niedźwiedziem w konkursie MFF w Berlinie w roku 2013 i w wielu innych prestiżowych konkursach.

Połączony z 20.06.2014 15:55:
[quote][url=http://wsb2.pl/forum/viewthread.php?thread_id=4862&pid=28781#post_28... napisał(a):[/b][/url]

Bohaterem filmu jest trzynastolatek imieniem Aslan. Podczas badania lekarskiego, chłopiec doznaje traumy, jaką jest ośmieszenie i upokorzenie przed gronem rówieśników. Wydarzenie to pozostawia ślady w psychice dziecka. Pod wpływem wywołanych przez nie emocji, ujawniają się zaburzenia osobowości Aslana. Poczucie niższości sprawia, że chłopak popada w obsesję czystości i perfekcjonizmu. Brak kontroli w krytycznej sytuacji sprawia, że podświadomie dąży do sprawowania kontroli nad wszystkim. Zachowania chłopca szybko pchają go w kolejne konflikty. Społeczność kazachskiej wioski i babcia, z którą mieszka, nie rozumieją go i nie mają pojęcia co i dlaczego się z nim dzieje. Aslan ma wiele kłopotów. Jednym z nich jest starszy od niego chłopak, który znęca się nad młodszymi i wymusza od nich haracze. "Lekcje harmonii’, to przejmujący obraz odrzucenia i marginalizacji jednostki przez ogół. To film o samotności, beznadziei i niezrozumieniu. To przykład tego, jak bezmyślny postępek może zmienić całe życie człowieka. Twórcom filmu udało się bezbłędnie ukazać niszczący wpływ pojedynczego incydentu na młodą, wrażliwą i niedojrzałą psychikę. Aslan, to prawdziwy bohater, który sprzeciwia się głupocie i przemocy, płacąc za to wysoką cenę. Chłopiec żyje w swoistym rozdwojeniu. To, czego uczą go w szkole, nie ma nic wspólnego z tym, czego doświadcza na co dzień. W jego umyśle i sercu zderzają się ideały i przemoc. Nic więc dziwnego, że jego osobowość nie wytrzymuje tego wszystkiego. Aslan jest rozdwojony i zdezorientowany. Instynkt podpowiada mu zemstę, umysł radzi, by respektował normy, które poznał w szkole. Los chłopca jest smutny, bo nie ma nikogo, kto umiał i chciałby mu pomóc. Wszystko toczy się swoim torem, a dorastający człowiek sam musi poradzić sobie ze sobą. Trudne jest miejsce, w którym żyje. Trudne, ponieważ przemoc dzieje się tu na porządku dziennym. Jest naturalnym elementem życia. W pierwszych scenach filmu, Aslan goni owce po podwórku. Goni, po czym łapie jedną, zabija i odziera ze skóry. To normalne, bo przecież trzeba jeść mięso. Normalne, ale jak odróżnić przemoc potrzebną od niepotrzebnej? Jak odnaleźć się w tym wszystkim i jak postępować? Film Emira Baigazina jest pełen pytań i dylematów. Wypełnia go także piękna, a zarazem groźna przyroda kazachskich stepów. To dramat młodego człowieka, który poddany przemocy i odrzucony, sam staje się katem… Na uwagę zasługuje fakt, że roli głównego bohatera nie powierzono zawodowemu aktorowi, lecz chłopcu z sierocińca, którego losy, do złudzenia przypominają historię Aslana. Twórcy filmu wiedzieli co robią, stawiając na naturszczyków. Bójki nastoletnich bohaterów nie są inscenizowane, lecz prawdziwe."Lekcje harmonii" zdobyły uznanie zarówno krytyków, jak i widzów w Europie i Ameryce. Film nagrodzono Srebrnym Niedźwiedziem w konkursie MFF w Berlinie w roku 2013 i w wielu innych prestiżowych konkursach.[/quote]

Ja sobie obejrze podobno fajny zależy jaki kto ma gust