Bankowość - Sikorska-Dzięgielewska Krystyna - Praca zaliczeniowa

Kryzys finansowy, który rozpoczął się latem 2007 r. na amerykańskim rynku kredytów hipo- tecznych subprime, przerodził się w najpoważniejsze załamanie aktywności gospodarczej na świecie od czasów Wielkiego Kryzysu z lat 30. ubiegłego stulecia. Jednym z istotnych problemów, który wystąpił podczas ostatniego kryzysu finansowego i gospodarczego, była kwestia związana ze znaczeniem banków w systemie finansowym. Problematyka ta znana jest pod pojęciami „too big to fail”, „too important to fail”, „too complex to fail”, „too interconnected to fail”, „epidemia bankructw”. Problem banków o szczególnym znaczeniu dla systemu finansowego i gospodarczego ujawnił się w szczególności po spektakularnym upadku we wrześniu 2008 roku amerykańskiego banku Lehmann Brothers, czego skutki odbiły się echem na rynkach finansowych na całym świecie.Kryzys finansowy nie przebiegał we wszystkich krajach tak samo, różne też było jego nasilenie i wpływ na gospodarkę kraju w zależności od polityki rządów i systemów bankowych, w których funkcjonują, gdzie można wyodrębnić model anglosaski oraz kontynentalny (niemiecko-japoński, reński). Porównanie tych modeli oraz ich skuteczności funkcjonowania w warunkach kryzysu będzie przedmiotem mojej pracy. By tego dokonać oprę się na systemach bankowych konkretnych państw, oraz ich funkcjonowaniu w dobie kryzysu. Zanim przejdę do rozpatrzenia tego problemu, należy najpierw przedstawić najważniejsze założenia obu modeli. Trzeba jednak zaznaczyć, że we współczesnej gospodarce nie istnieje system całkowicie anglosaski i całkowicie reński, ponieważ różnice między nimi zacierają się. Istnieją jedynie systemy finansowe poszczególnych państw, które są bardziej zorientowane na jeden lub drugi model.