Bankowość centralna na świecie - Sikorska-Dzięgielewska Krystyna - Praca zaliczeniowa

Prezentacja o Banku centralnym w Chile, wraz z notatkami przygotowana na zaliczenie: NOTATKI: W opracowaniach umieszczonych na stronie BC Chile, możemy przeczytać, że makroekonomia Chile opiera się na 4 wymienionych tu filarach. Są to:  Odpowiedzialna i przewidywalne prowadzenie polityki fiskalnej  Regulacje i przewidywania dla systemy finansowego  Integracja finansowa i handlowa z reszta świata I filar który nas interesuje:  Niezależność BC BC swoją niezależność ma zapisaną w konstytucji. Prawo upoważnia BC do prowadzenia polityki monetarnej a także polityki kursu walutowego. W pewnym zakresie może także regulować rynki kapitałowe i finansowe. Wszystkie podejmowane decyzje muszą być jednak zgodne z głównymi kierunkami rządowej polityki ekonomicznej, dlatego więc występuje stała koordynacja między rządem a BC. Z pełną niezależnością w zarządzaniu i decyzjach dot. polityki BC musi jednak składać raporty prezydentowi Chile oraz Senatowi, a w spotkaniach na których podejmowane są bieżące decyzje zawsze udział bierze Minister Finansów. Ponadto w konstytucji istnieje istotny dla nas zapis, że BC nie może finansować deficytu ani udzielać pożyczek rządowi, chyba że zaistnieją szczególne sytuacje, takie jak stan wojenny czy niebezpieczeństwo dla Państwa, ale wtedy taka decyzja musi być podjęta przez Radę Bezpieczeństwa Narodowego. Chciałabym także wspomnieć, że nawet gdyby możliwość finansowania deficytu była możliwa, to nie jest to potrzebne, ponieważ stosunek deficytu budżetowego do PKB w ostatnich 12 latach był tylko raz mniejszy niż ustalona granica bezpiecznych 3 %, było to w 2010 roku, stosunek ten wyniósł wtedy 4,8%. Porównując wysokośc deficytu Chile (zielona linia) do deficytu innych wybranych państw widzimy że sytuacja Chile w tej kwestii jest naprawde dobra. Cele BC: Misja (zapisana w konstytucji) Przyczynianie się do prawidłowego funkcjonowania gospodarki i dobrobytu wszystkich Chilijczyków, zabezpieczenie stabilności walut i normalnego rozliczania płatności wewnętrznych i zewnętrznych. TZN : ochrona przed utratą wartości pieniadz poprzez inflację-stałe ceny , zachowanie równowagi miedzy kredytami a depozytami, zachowanie stałości prowizji przy usługach płatniczych, zachowanie odpowiedniej alokacji ryzyka na rynkach finansowych Misja ta jest spełniana w trzech wymienionych niżej celach, są to :  Utrzymanie stałego poziomu inflacji  Realizacja kursu walutowego  Realizacja polityki pieniężnej O których opowiem na następnych slajdach Cel inflacyjny został wprowadzony w 1990 i został ustalony na poziomie 3% (+/- 1 pp). Zostaje on określony na podstawie koszyka dóbr, a także po określeniu kosztów i zysków jakie przynosi inflacja przy jej różnych poziomach. Cel ustalany jest przez Narodowe Biuro Statystyczne na 12 kolejnych miesięcy ale w horyzoncie czasowym na 2 lata. Aby to osiągnąć BC posiada wyłączne uprawnienia do regulacji pieniądza i kredytów w obiegu oraz przyjmowania zasad w sferze monetarnej. Z tego samego powodu nie może finansować wydatków publicznych, udzielać gwarancji państwowych czy nabywać noty państwowe. Na wykresie przedstawiłam poziom inflacji od 2011 roku, możemy zauważyć że inflacja cały czas oscyluje w granicy 3 procent, a od zeszłego roku jest poniżej tego celu, w związku z czym przez większość okresów cel inflacyjny zostaje spełniony. W ostatnich miesiącach 2012 roku inflacja spadła poniżej dolnego progu celu inflacyjnego co moglo wygenerować dodatkowe koszty takie jak np. bezrobocie czy spadek jakości produktów Kolejnym celem BC jest zapewnienie płynności wewnętrznego systemu płatności. Aby ten cel realizować BC:  Posiada Uprawnienia regulacyjne nad systemem finansowym  Określenia poziom docelowy nominalnej stopy procentowej na rynku międzybankowym (MPR)  BC jako kredytodawca ostatniej instancji  Prowadzi Kupno i sprzedaż krótkoterminowych weksli i obligacji  Stopy rezerw bankowych dla depozytów  Operacje otwartego rynku-regularne aukcje weksli BC- W aukcjach tych mogą uczestniczyć banki i instytucje finansowe, menedżerowie funduszy emerytalnych, firm ubezpieczeniowych i funduszy inwestycyjnych. Przedstawiam aktualne wysokości stóp procentowych w Chile. Stopa o której mówiłam wcześniej- MPR – stopa polityki monetarnej jest ustalana przez BC, a odbiegające od niej o +/- 0,25 punktów procentowych stopy ustalają stopy po jakich przyjmowane są depozyty i udzielane kredyty na rynku międzybankowym. AGATA Jeśli chodzi o reżim kursu walutowego w Chile, w ostatnich 50 latach występowały wszystkie możliwe typy kursów walutowych. Od silnego kursu sztywnego, przez pełzającą dewaluacje, „aktywną” pełzającą dewaluację czy pasmo pełzające w którym zastosowano innowacyjne rozwiązania w kwestii rezerw obowiązkowych i dobrowolnych. Obecnie w Chile występuje płynny kurs walutowy. Ustawa upoważnia BC do określenia polityki zagranicznej, by mogła swobodnie realizować ten cel. BC obecnie nie ma możliwości ustalania kursu, jednak w wyjątkowych okolicznościach otrzymuje taką możliwość jednak musi on publicznie poinformować społeczeństwo o takich zmianać i uzasadnić taką interwencję. Prowadzenie polityki zagranicznej pozwala BC zapobiegać gwałtownym zmianom w kursie walutowym i atakom spekulacyjnym. Ponadto BC utrzymuje rezerwy walut obcych które są stale monitorowane, ale o nich opowiem za chwilę. Teraz przedstawię obecny kurs Peso do Dolara, i widzimy że od 2011 roku kurs wahał się nieznacznie od 0,19 do 0,22 natomiast od sierpnia zeszłego roku waluta jest stała a kurs wynosi 0,21. Rezerwy walutowe o których wspomniałam wcześniej mogą być lokowane wyłącznie w walutach obcych, złocie, i bonach bądź obligacjach emitowanych bądź gwarantowanych przez obce państwo. Ponadto rezerwy walutowe mogą być inwestowane w płynne aktywa finansowe, w ramach dwóch portfeli- portfela inwestycyjnego oraz portfela płynności z którego środki są przeznaczane w międzyczasie na regulowanie potrzeb w perspektywie krótkoterminowej. Preferowany benchmark dla portfela inwestycyjnego to 60% w dolarach i 40% w euro na okres 13 miesięcy. Aby lepiej zarządzać rezerwami walutowymi w 1995 roku uruchomiono zewnętrzne programy zarządzania dla małej części rezerw. Program stanowi punkt odniesienia do oceny wewnętrznego zarządzania rezerwami, przyczynia się do zwiększania zysków z portfela inwestycyjnego. W ostatnich latach wykorzystuje się dwa takie systemy: jeden dla ogólnego portfela inwestycyjnego o stałym dochodzie i długim terminie zapadalności a drugi dla papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką i instrumentami hipotecznymi wyemitowanymi przez amerykańskie agencje finansowe. Na slajdzie zostalo przedstawione zestawienie poszczególnych portfeli na połowę roku 2011, widzimy że planowany próg 60% dolarów i 40% euro w portfelu inwestycyjnym nie został osiągnięty. Widzimy także że waluty inne niż euro i dolar stanowią niewielką czesc tych portfeli